سونا بخار (Steam Sauna) یکی از محبوبترین انواع سونا است که با ایجاد محیطی گرم و مرطوب، فواید متعددی برای سلامتی، تنفس و پوست دارد. برخلاف سونا خشک که دمای بالا (70 تا 100 درجه سانتیگراد) و رطوبت کم (10-20%) دارد، سونا بخار با دمای 35 تا 45 درجه و رطوبت 95-100%، تجربهای ملایمتر و مناسبتر برای افراد حساس فراهم میکند.
از آنجایی که دمای بخار در لحظه ورود به اتاقک سونا در حدود 110 تا 115 درجه سانتی گراد می باشد ( فشار بخار 2 تا 4 اتمسفر می باشد ) ، با برخورد به بدن ، باعث سوختن وحشتناک پوست می گردد . برای جلوگیری از این حالت ، زیر نیمکت هایی که محل نشستن کاربران می باشند ، فضایی به عمق 0.5 متر در نظر گرفته می شود که این بخار ورودی در لحظه اول ، به این فضا وارد شود و به علت افت فشار ، دمای آن به طور ناگهانی افت پیدا کرده و به حدود 75 تا 80 درجه سانتی گراد برسد .
اصولا فاصله محل های تزریق بخار از یکدیگر 70سانتی متر در نظر گرفته می شود ، ولی اگر فضا محدود باشد می توان آن را تا حدود 50سانتی متر کاهش داد ، زیرا پس از چند دقیقه بخار تمام اتاق را فرا می گیرد و تقریبا شرایط ایده آل فراهم می گردد .
در سونا بخار برای کنترل شرایط مورد نظر ، یک رطوبت سنج ( هیومیدیستات ) و یا ترموستات به شیر برقی ورودی بخار فرمان می دهد ، و مشعل دیگ بخار نیز توسط فشار سنج دیگ بخار کنترل می شود.
به طور اتوماتیک در دیگ های بخار سونا بخار ، مشعل می تواند بخار را همیشه در دما و فشار مورد نظر نگه دارد ، پس احتیاجی به کنترل مشعل وجود ندارد و فقط باید میزان بخار ورودی به اتاق سونا کنترل شود که برای کنترل آن نیز می توان از شیر برقی استفاده کرد .
در این روش برای بالا بردن رطوبت نسبی و دما ، از تزریق مستقیم بخار به محیط استفاده می شود و واضح است که تنها روی یکی از دو عامل دما و رطوبت نسبی می توان کنترل داشت و این از مهم ترین معایب این شیوه می باشد .
- عدم کنترل رطوبت و دمای سونا بخار بطور مستقل
- اختلاف درجه حرارت در محل خروج بخار با سایر نقاط و احتمال سوختگی در صورت بی احتیاطی
- سوزش مخاط ریه بر اثر تنفس بخار اشباع
- سوزش پوست بر اثر حرکت و جابجایی هوای داغ محیط
- انتقال حرارت شدید از محیط به دیواره های اطراف ، بر اثر تقطیر زیاد بخار روی سطوح داخل و در نتیجه بالا بودن درجه حرارت دیوار ها
- مصرف بخار و عدم برگشت کندانس به دیگ
- عدم تزریق مواد معطر و بخور به هوای محیط
- وارد شدن شوک حرارتی به دیگ ، در اثر ورود جریان آب سرد تغذیه به دیگ
- خوردگی شدید دیگ بر اثر ورود جریان آب سرد تغذیه به دیگ
- خوردگی شدید دیگ به علت مصرف مداوم آب تغذیه حاوی اکسیژن و گاز کربنیک
لازم به ذکر است :
که چون سیستم های بخار برای اینگونه مصارف کوچک می باشند ، بنابراین دی اریتور و تزریق مواد شیمیایی کاربرد ندارد و در خیلی موارد حتی سختی گیر هم بکار برده نمی شود . در چنین شرایط سنگینی ، دیگر زیرکش کردن دیگ ( Blow Down ) هم کمکی نکرده و کماکان این شوک ، رسوب و خوردگی بر دیگ تحمیل می کند.
در مقابل روش رایج تزریق مستقیم بخار به سونا بخار ، اخیرا شیوه تکمیلی ارایه گردیده که علاوه بر رفع معایب آن ، دارای محاسن چشم گیری است. در این روش ، گرمایش سونا را می توان با استفاده از کویل ، مبدل و یا رادیاتور بخار و نظایر آن ها تامین نمود ، که بالطبع دمای فضای سونا نیز قابل کنترل می باشد و رطوبت زنی نیز به دو روش قابل اجرا است :
- تزریق مستقیم بخار به میزان مورد نیاز و کنترل مقدار آن از طریق هیومیدیستات
- پاشش آب به روی سنگ های از پیش داغ شده توسط سیستم گرمایش ، که این سنتی بوده و اعمال تغییرات به سلیقه کاربر ، باعث جذابیت بیشتر آن می گردد .
در این روش میزان کاهش مصرف بخار کاملا چشمگیر است . لازم به ذکر است که جهت گرمایش محیط از طریق کویل ، رادیاتور ، پانل و مبدل بخار ، می بایستی از بخار فشار متوسط استفاده کرد تا اختلاف دمای لازم ، جهت انتقال حرارت تامین گردد . خوشبختانه کندانس تولید شده در این روش ، کاملا به دیگ باز می گردد .
- بخار باید به طور کاملا مخصوص و مناسبی ایزوله گردد .
- باید به طور کامل در برابر رطوبت ، عایق بندی شود تا از پخش شدن بخار به اتاق های اطراف جلوگیری کند .
عایق بندی مناسب سونا بخار باید از خارج به داخل دارای بخش های زیر باشد :
عایق حرارتی از جنس پشم سنگ یا مشابه آن که کم ترین ضخامت آن 50 میلی متر برای دیوار ها و 100 میلی متر برای سقف می باشد .
سد بخار ( Vapor barrier ) از جنس پلاستیک ، کاغذ و آلومینیوم به صورت سه لایه ، که آلومینیوم به سمت داخل سونا قرار دارد و باید به گونه ای روی هم قرار گیرند که هیچ روزنه ای بین آن ها وجود نداشته باشد . به عبارت دیگر ، سد بخار باید روی عایق حرارتی قرار گیرد و درخشندگی و تابش ورقه های آلومینیومی باید به طوری باشند که انرژی را به داخل سونا بخار باز گردانند . یک فاصله هوایی به ضخامت حداقل 20میلی متر بین مانع بخار و پانل درونی می باشد.
برای محاسبه مقدار انتقال حرارت هدایتی از جداره های سونا بخار، از رابطه رایج زیر استفاده می شود :
Qcond = UA (Ti – To) * .1
با مشخص بودن جنس جداره ها ، مقدار ضریب انتقال حرارت کلی جداره ها ( U ) قابل محاسبه می باشد. سپس با توجه به سطح جداره ها ، دمای داخل سونا بخار و دمای محیط خارج سونا بخار ، به آسانی می توان مقدار انتقال حرارت هدایتی از جداره های سونا بخار را محاسبه نمود .
بار تعویض هوای سونا بخار شامل بار محسوس و بار نهان می باشد ، که در سیستم انگلیسی روابط زیر قابل استفاده می باشند :
در روابط بالا ، Qfs بار محسوس هوای تازه بر حسب CFMf ، Btu/hr حجم هوای تازه مورد نیاز سونا بخار ، Ti دمای داخل سونا بر حسب درجه فارنهایت ، To دمای هوای ورودی سونا بخار که معمولا دمای طرح خارج زمستانی در نظر گرفته می شود ، می باشد.
بر حسب درجه فارنهایت ، Qfz بار نهان هوای تازه برحسب Wo , Wi , Btu/hr و رطوبت مطلق هوای داخل و خارج سونا بر حسب گرین در هر پوند ( gr/lb ) می باشند.
در سونا بخار ، گرمایش فضای سونا توسط بخار ورودی تامین می شود. در نتیجه مقدار بخار ورودی به فضای سونا باید به اندازه ای باشد که بتواند کل اتلافات حرارتی و رطوبت نسبی مورد نیاز سونا بخار را تامین کند . بنابراین مقدار بخار مورد نیاز سونا بخار را می توان از رابطه زیر به دست آورد :
که در رابطه بالا ، hfg گرمای نهان بخار در فشار اشباع مورد نظر بر حسب Btu/lb می باشد .
با تشکر از اعتماد شما ، فروشگاه اینترنتی بامین تهویه با ارائه ی تصاویر ، اطلاعات فنی و مشخصات انواع تجهیزات سونا بخار امکان مقایسه و خریدی مطمئن در اختیار مشتریان محترم قرار داده است . مشاورین بامین تهویه آماده ی پاسخ گویی به سوالات فنی شما در خصوص مشخصات فنی انواع تجهیزات سونا بخار می باشند .
بامین تهویه تخصصی ترین وب سایت کشور در زمینه تأسیسات
دیدگاهی یافت نشد!