منو

مخازن و سختی گیر

  • خانه
  • مخازن و سختی گیر

مخازن در سیستم تاسیسات جهت ذخیره سازی، ایجاد حجم انبساط، تولید آب گرم مصرفی، اکسیژن زدایی، ذخیره هوای فشرده، جمع آوری آب و... به کار می روند.سختی گیر در سیستم تاسیسات جهت از بین بردن سختی آب و حذف ذرات رسوب کننده تولید و استفاده می شوند.انواع مخازن در تاسیسات شامل مخزن ذخیره آب، ذخیره سوخت، منبع انبساط، منبع تحت فشار، منبع کویل دار، منبع دوجداره، آبگرمکن صنعتی، دی اریتور، منبع کندانس، منبع ذخیره هوای فشرده، مخازن محلول تزریق، مخازن فیلتر شنی و مخازن سختی گیر هستند.مخازن به کار رفته در تاسیسات طبق فشار کاری و کاربری و نوع سیال از متریال مختلف مانند فولادی سیاه، فولادی گالوانیزه، فایبرگلاس FRP، پلیمری، آلومینیومی، استنلس استیل و... تولید می شوند.


انواع مخازن مورد استفاده در سیستم های تاسیساتی کدامند و چه کاربردی دارند؟

مخازن در سیستم های تاسیساتی به انواع مختلفی تقسیم می شوند که هر کدام کاربرد خاصی دارند. منبع ذخیره آب برای تامین آب مصرفی و آتش نشانی استفاده می شود و می تواند به صورت افقی یا عمودی از جنس فولاد گالوانیزه، فایبرگلاس یا پلیمری باشد. منبع انبساط برای جذب انبساط و انقباض آب در سیستم های گرمایش و سرمایش به کار می رود و در سه نوع باز، بسته دیافراگمی و بسته بدون جداکننده تولید می شود. منبع کویل دار و دوجداره برای تولید آب گرم مصرفی استفاده می شوند که اولی دارای کویل مسی و دومی دارای جدار دوگانه برای گردش آب گرم است. مخازن ذخیره سوخت برای نگهداری گازوئیل، نفت و سایر سوخت ها به کار می روند و باید از ورق فولادی ساخته شوند. دی اریتور برای حذف اکسیژن و دی اکسید کربن از آب سیستم های بخار استفاده می شود و منبع کندانس برای جمع آوری آب چگالیده شده در سیستم بخار کاربرد دارد.

چگونه می توان حجم مناسب منبع ذخیره آب را محاسبه کرد؟

حجم منبع ذخیره آب بر اساس نوع کاربری و تعداد مصرف کنندگان محاسبه می شود. برای ساختمان های مسکونی معمولاً به ازای هر نفر بین 100 تا 150 لیتر در نظر گرفته می شود. در بیمارستان ها این مقدار به ازای هر تخت بین 200 تا 300 لیتر است. برای رستوران ها به ازای هر پرس غذا حدود 15 تا 20 لیتر محاسبه می شود. همچنین باید به دبی مورد نیاز در ساعات پیک مصرف توجه کرد. در ساختمان های بلندمرتبه که نیاز به فشار آب بالاتری دارند، حجم مخزن باید به گونه ای محاسبه شود که همیشه آب کافی برای تامین فشار وجود داشته باشد. برای محاسبه دقیق تر بهتر است از نرم افزارهای تخصصی یا مشاوره با مهندسین تاسیسات استفاده شود.

تفاوت بین منبع کویل دار و منبع دوجداره در چیست؟

منبع کویل دار و منبع دوجداره هر دو برای تولید آب گرم مصرفی استفاده می شوند اما تفاوت های اساسی دارند. منبع کویل دار دارای یک کویل مسی یا استیل است که آب گرم دیگ در آن جریان دارد و آب سرد مصرفی اطراف کویل را احاطه کرده است. این طراحی باعث سطح تماس حرارتی بیشتر و راندمان بالاتر می شود. منبع دوجداره دارای یک جداره داخلی برای آب مصرفی و یک جداره خارجی برای گردش آب گرم است که سطح تماس کمتری دارد و راندمان پایین تری ارائه می دهد. منبع کویل دار برای پروژه های بزرگتر و با مصرف بالاتر مناسب است در حالی که منبع دوجداره معمولاً برای ویلاها و ساختمان های کوچک با مصرف کمتر استفاده می شود. از نظر قیمتی منبع کویل دار هزینه بالاتری دارد اما در بلندمدت به دلیل راندمان بهتر، مقرون به صرفه تر است.

مزایای استفاده از سختی گیر آب در سیستم های تاسیساتی چیست؟

سختی گیرهای آب با حذف یون های کلسیم و منیزیم از آب، از تشکیل رسوب در سیستم جلوگیری می کنند. این دستگاه ها با استفاده از رزین های تبادل یونی، یون های سخت کننده آب را جذب و به جای آن یون سدیم آزاد می کنند. مزایای اصلی استفاده از سختی گیر شامل جلوگیری از رسوب گیری در دیگ ها، مبدل های حرارتی و لوله کشی ها می شود که این موضوع باعث افزایش عمر تجهیزات و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری می گردد. همچنین سختی گیرها مصرف انرژی را کاهش داده و راندمان سیستم را بهبود می بخشند زیرا رسوبات به عنوان عایق عمل کرده و از انتقال حرارت جلوگیری می کنند. در سیستم های آب گرم و بخار، استفاده از سختی گیر ضروری است زیرا رسوبات می توانند به سرعت در دمای بالا تشکیل شوند و خسارات جدی به تجهیزات وارد کنند.

چگونه می توان مناسب ترین نوع منبع انبساط را برای یک سیستم تاسیساتی انتخاب کرد؟

انتخاب نوع منبع انبساط به عوامل مختلفی بستگی دارد. منبع انبساط باز ساده ترین و ارزان ترین نوع است اما باید در بالاترین نقطه سیستم نصب شود و برای سیستم های بزرگ مناسب نیست. منبع انبساط بسته دیافراگمی محبوب ترین نوع است که در هر نقطه از سیستم قابل نصب بوده و نیاز به فضای کمتری دارد. این نوع منبع برای سیستم های با فشار کاری تا 10 بار و دمای تا 100 درجه سانتیگراد مناسب است. منبع انبساط بسته بدون دیافراگم برای سیستم های با فشار و دمای بسیار بالا استفاده می شود اما نیاز به تجهیزات کنترلی پیشرفته دارد. حجم منبع انبساط باید بر اساس حجم کل آب در سیستم، ضریب انبساط آب و محدوده دمایی کارکرد محاسبه شود. برای سیستم های بزرگ بهتر است از چند منبع انبساط کوچک به جای یک منبع بزرگ استفاده کرد تا در صورت خرابی یکی، سیستم همچنان کار کند.

دیدگاهی یافت نشد!

دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید